door Carolien | dec 4, 2021
Iddo van der Giessen (1995), concertorganist en kerkmusicus, opent op de eerste zondag na Pasen, 16 april, het orgelconcert in De Oude Kerk te Soest met een energieke prelude en fuga van Bach. Na een opgetogen openingssolo vervolgt het werk feestelijk in Italiaanse stijl. Via een lichtvoetig “Scherzo” van Max Reger en een bewerking van hem voor orgel van “Chromatische Fantasie und Fuge in d-Moll“ van Bach, horen wij “Three Pieces for Organ” uit het Rotterdams Orgelboek (2021) van Matthijs van der Wilt. Bij het laatste werk dat Iddo van der Giessen deze middag speelt, laat hij de vroeg-romantische kwaliteiten van het orgel horen in de vierde sonate van Mendelssohn, die net als Reger een groot bewonderaar was van Bach.
Het belooft een prachtig concert te worden.
Programma Bach, Reger, Rotterdam & Romantiek
Meer informatie over Iddo van der Giessen: www.iddovandergiessen.nl
Fotograaf: Annemiek Kool
Toegangsprijs is € 12,50 (kaartverkoop voor het concert in de kerk).
Vooraf reserveren is niet nodig.
door Carolien | dec 4, 2021
Op 20 februari 2022 ontvangen wij Vocaal Ensemble Trajecti Voces uit Utrecht in de Oude Kerk. Zij geven het eerste concert van de reeks DOKconcerten 2022.
Trajecti Voces is opgericht in 1989 en staat sinds 1990 onder leiding van dirigent Dirkjan Horringa. Onder de noemer ‘Best of Trajecti Voces – Old School’ zingt Trajecti Voces stukken die het ensemble in het verre verleden met succes en plezier heeft uitgevoerd. De koorleden hebben een boeiende, maar lange lijst van geliefde stukken voorgesteld. Uit die ruim twee uur durende selectie zijn voor dit programma Best of Trajecti Voces – Old School de stukken uit de periode tussen 1500 en 1750 gekozen. De nieuwere stukken van bijvoorbeeld Pärt en De Leeuw gaat Trajecti Voces in een toekomstig programma New Style onderbrengen.
Op het programma staan nu bijvoorbeeld Purcells wonderschone Funeral Sentences for Queen Mary, misschien wel Purcells beste muziek. Queen Mary overleed in december 1694 tijdens een pokken-epidemie. Purcells muziek is ontroerend en sober, en het gevoel van verdriet is bijna voelbaar. Purcell zelf stierf elf maanden later, 36 jaar oud. Een ander wonderschoon stuk op het programma is het Stabat Mater van de František Tůma. Deze Tsjechische tijdgenoot van Pergolesi schreef een indringend en verrassend fraai stuk, dat een soort vierstemmige tegenhanger van Pergolesi’s beroemde Stabat Mater is. Daarnaast omvat het programma nog vroeg-barokke motetten van Johann Herman Schein en Thomas Weelkes. Al met al een programma met muziek van oude meesters die vandaag de dag nog steeds de luisteraars vermogen te ontroeren.
Wilt u dit concert bijwonen, meldt u zich dan vooraf aan door een mail te sturen naar dok-concerten@famsolleveld.nl. Zolang er plaatsen beschikbaar zijn, ontvangt u een bevestigingsmail.
Toegangsprijs is € 12,50 (contant gepast betalen), te voldoen bij de ingang van de kerk. Pinbetaling is ook mogelijk en heeft de voorkeur. Tevens wordt bij de ingang een corona-check uitgevoerd, waarvoor wij u vragen uw QR-code te tonen.
Informatie over Trajecti Voces en concert 20 februari 2022 Soest
Foto: Hans Nijs
door Carolien | dec 4, 2021
Op 20 november 2022 treedt Ensemble Hermes onder leiding van Jeroen Spitteler op in de Oude Kerk.
De titel van het programma deze middag is “Orlando!” een muzikaal licht op leven en werken van Orlando di Lasso. Orlando di Lasso is behalve een van de grootste componisten van de tweede helft van de 16e eeuw zeker ook een van de meest veelzijdige en productieve. Zijn faam heeft hem gemaakt tot een componist die in alle overzichten van de muziek voorkomt. Toch laat die roem zich niet altijd in klinkende muziek uitbetalen. Daar wil Ensemble Hermes verandering in aanbrengen met dit programma dat eer doet aan de bijzondere muziek en de veelzijdigheid van deze grote musicus uit de Lage Landen. De expertise van het ensemble, stevig gegrond in oude muziek door een directe omgang met de oorspronkelijke bronnen, en de muzikale ervaring en gedrevenheid van zijn zangers, maken Ensemble Hermes bij uitstek geschikt voor het doel van dit programma.
Toegangsprijs is € 12,50 (contant gepast betalen aan de deur of pinnen).
door Carolien | dec 4, 2021
Op 16 oktober 2022 geeft het Monteverdi Kamerkoor uit Utrecht o.l.v. Wouter Verhage een concert in de Oude Kerk.
Het concert heeft als titel ‘Baltic Landscapes’. Het koor zingt deze middag hedendaagse Baltische folklore en brengt een sprankelend programma met componisten uit Estland, Letland en Litouwen, zoals Pēteris Vasks, Arvo Pärt, Cyrillus Kreek, Urmas Sisask. In de werken word je meegenomen in de magische wereld van de uitgestrekte Baltische landschappen. Zo horen we bij Tormis het huilen van de wind in de zeilen van een schip op zee, begeleid door een eenvoudig volksliedje, dat zich net als de golven eindeloos herhaalt, terwijl Uusberg het vallen van de avond verbeeldt in prachtige warme harmonieën.
Medewerking wordt verleend door Elske Tibben (alt) en Arjan Veen (orgel).
Toegangsprijs is € 12,50 (contant gepast betalen; pinbetaling heeft de voorkeur).
Voorverkoop van kaarten kan eventueel via de website van het Moniverdi kamerkoor.
(Foto: Arien Lam)
door Carolien | sep 15, 2021 | Uncategorized
Door: Dick Kreuzen (archivaris Oude Kerk)
Bij de toekomstplannen voor de PGS, zoals door de kerkrentmeesters gepresenteerd in de extra uitgave van Adem van 4 juni 2021, wordt er over gesproken dat men bij het gebouw van de Oude Kerk enkele zaken mist. Als groot nadeel wordt dan onder andere genoemd het missen van een (minder-validen) toilet. In het verre verleden klaagden de kerkvoogden erover dat de hoekjes bij de toren misbruikt werden door kerkgangers met hoge nood die hier wild plasten. Als remedie hiertegen werd daarom, volgens mijn eerste inschatting, het eerste en enige openbare urinoir van Soest aan de voorzijde naast de De Oude Kerk aan de Torenstraat gebouwd.
Voor of tijdens de grote restauratie van de kerk in 1957 werd dit urinoir gesloopt. Het werd toen ook niet meer nodig geacht omdat men tussen de nieuw gebouwde consistorie en de kerk een tweetal toiletten bouwde. Hoezeer buitenstaanders deze faciliteit waardeerden, is terug te lezen in een krantenartikel uit de Trouw van 9 april 1973. Hierin werd een recensie gegeven van de uitvoering van de Johannes Passion van Bach door de Nederlandse Cantorij onder leiding van Maarten Kooij in de Oude Kerk. Vol lof werd geschreven over het feit dat het publiek ook in contact kwam met de koor- en concertleden omdat men gebruik maakte van dezelfde toiletten! En (dat is daarbij opzienbarend?) men leest in dat artikel geen wanklank over het slechte orgel! Of lag dat aan de cantor-organist?
Op een foto genomen tussen 1958 en 1960 is te zien dat er een gebouwtje stond tussen de toenmalige pastorie (van ds. Brans) en de toren. Waarschijnlijk is dat niet het urinoir, maar het lijkenhuisje geweest. Maar het geeft wel aan dat het historisch niet onverantwoord zou zijn als op deze plek een nieuw toiletgebouw zou verrijzen. Zoals ik reeds vaker heb beweerd, bestond namelijk de “historische Kerkebuurt” uit een vroeger intensief bebouwd terrein en niet uit de huidige kale vlakte.
Daarom zou het mijns inziens mogelijk moeten zijn om weer één van de oude toegangsdeuren te reconstrueren en hiervoor een tweede aanbouw te maken in soortgelijke opzet als de huidige consistorie. In zo’n ruimte zou dan een garderobe en invaliden toilet en een stoelen opslag kunnen worden gesitueerd.
Hoe men in het verleden keek naar het bebouwen van de grond naast de kerk blijkt uit de notulen van de kerkenraad van de vergadering van 20 mei 1925:
Er is een gunstig advies binnengekomen over de grondaankoop. Ook al omdat in 1849 op de grens van het Kerkhof reeds een woning stond. De aankoop zal bestaan uit een stuk grond met een diepte van 15 meter aan de kerkhofmuur en 8 meter aan de zijde van de steeg. Besloten wordt dan om de kosterswoning te bouwen aan de zijde van het kerkhof en het terrein aan de Torenstraatzijde een breedte te geven van 15 meter en het resterende deel te verkopen.
De hier genoemde kosterswoning werd omstreeks 1970 gesloopt.
Hoe oud het urinoir was, blijkt uit de notulen van de vergadering van 19 mei 1898 van de kerkenraad die vermeld:
De waterplaats bij de toren zal worden opgeknapt.
Dat dit niet afdoende is voor een lange tijd blijkt uit de vergadering 20 november 1907:
Er wordt voorgesteld en besloten om de waterplaats bij de toren die opgeruimd was, op een andere plaats aan te leggen.
Lang heb ik gedacht dat bij de Oude Kerk de enige mogelijkheid was om als man je straal te laten lopen. Bij het nagaan van het archief Eemland blijkt dat Soest nog andere urinoirs heeft gekend. Het voert echter te ver om die hier allemaal te vermelden.
P.s. Op de afbeelding een schilderij van Pyke Koch. Deze man was de schoonzoon van oud-minister-president De Geer, die woonde in de Oude Pastorie van de Oude Kerk. Het schilderij had als titel “het pieskerkje” volgens Albert Kuile.
